Gecenin karanlığı
Pencerene vuran yağmurun sesine
Eşlik ederken
Çık dışarı
Yürü yürüye bildiğin kadar
Sonra otur
Sokak lambasının ışığının altındaki
Islanmış kaldırım taşına
Dinle içindeki hüznü
Sevincini
Kalp atışını
Mutluluktan mı atıyordur
Hayal kırıklığından mı
Acının ızdırabından mı
Yoksa pişmanlıktan mı
Ama her atışı
Bir şeyler söyler gibidir
Bir an durup hayal edersin
Şu ıslanmış gözyaşlarıyla
Ellerini kaldırırsın
Gökyüzünün sonsuzluğuna
Dua eder gibi
Yalvarırsın
Sevdiğinin geri dönmesini
O kadar gönülden dileyip
Yürekten istersin ki
Bir bakıverirsin yanındaymış
İnanamazsın
Acaba gerçek mi
Hayal mi derken
O suskun haliyle
Sen hep dinler halinle
Daldıkça dalıverirsin
Mazideki yıkılmış yıllarına
Tuhaf bir hüzün kaplayı verir
Seni
Bedenini
Belkide pişmanlıktır
İçindeki derin hislerin
Ve tüm kalbinle
Zamanı geri almak istersin
Fakat en acı olan şey
Yaşadığın Pişmanlıkların
Ne zamanı geri getirir
Nede kaybettiklerini..
Serap KAPLAN