Baharla beraber 
İnsana huzur geldiğinde
Çiçeklerin dalında değilde
Gönlünde açtığını hissettiğinde
Masmavi
Gökyüzüne baktığında
İçini huzur kapladığı gibi
Tarlalarda açmış kır çiçeklerinin
kokusu
bedenini 
ruhunu
Sarıp sarmalarken 
Gelincikler kırmızı rengiyle
Etrafı renklendirirken
İnsanın içindeki boşluğu
dolduruverir
Çimenlerin etrafa saldığı
mis gibi  havasıyla
Çıkarıverirsin ayakkabılarını
Yalınayak yürüyüp
Sonra uzanıverirsin 
içindeki
Mutluluk verici hislerinle
Çarşaf gibi serilmiş
Çimlerin üzerine 
O an 
Al eline bir papatya
Seviyor 
Sevmiyor
Deyip bak papatya falına
Ve uzandığın yerden
Gökyüzünün 
Beyaz bulutuyla
Masmavi havanın dansını seyret
O anki yaşadığın
duygularını
Nasıl tarif edebilirsin ki
Ve bazende içindeki
Huzuru tarif edecek
Kelime bulamazsın
İşte o anki duyguların budur
Onun için sadece
Yapacağın tek şey
Yaşadığın anın 
Ortamın tadını çıkarıp
bir daha tekrarı olmadığını bilmektir..
      
     Serap KAPLAN